سندروم آسپرگر چیست؟

این بیماری یک نوع خفیف اوتیسم و از زیر شاخه های بیماری های مربوط به اختلال رفتاری و عملکردی در کودکان محسوب می شود. در این مقاله نشانه های بروز سندروم آسپرگر (ASD) در کودک و راه های درمان و عوامل موثر در ایجاد این بیماری را برای شما پدر و مادران عزیز ایران زمین بیان خواهیم کرد:

علائم اولیه این بیماری چگونه است؟

کودکان مبتلا به سندروم آسپرگر نشانه های واضح و قابل تشخیص دارند که در اینجا به آن اشاره می کنیم:

• نسبت به سایر کودکان باهوش تر هستند.
• در برقرای ارتباط با دنیای بیرون خود مشکل دارند.
• تمایل به انجام وسواس گونه رفتارهای تکراری و پشت سر هم دارند.

تفاوت سندروم آسپرگر با اوتیسم

محققان در تشخیص نشانه های بیماری های ناشی از اختلالات رفتاری در این کودکان، نسبت به اوتیسم، طیف کمتری از این علائم را گزارش داده اند چرا که در کودک مبتلا به اوتیسم اختلالات در درک و دریافت از طریق ذهن و بدن کودک وجود دارد.

در هر حال این بیماری باعث ناراحتی های بسیاری در خانواده  کودک می شود که آنها نیز نیاز به آموزش درباره شناخت این بیماری و نوع رفتار با این کودکان به منظور بهبود و یا جلوگیری از پیشرفت آن دارند.

تشخیص علائم سندروم آسپرگر

از نقطه نظرهای پزشکان مختلف، این بیماری به گونه های مختلفی تشخیص داده شده و درمان می شوند. بهترین پزشک برای شخیص علائم این بیماری متخصص اطفال است چرا که این علائم در 80 درصد اوقات در بین کودکان تشخیص داده می شود.

روش تشخیص متخصص اطفال

پزشک متخصص اطفال از طریق قدرت تکلم کودک و ارزیابی مشکلات گفتاری مانند پرخاش، تشخیص وسواس های گفتاری، تکرار کلمات و همچنین اختلالات رفتاری کودک پی به بیماری در کودک می برد.

البته پزشکان دیگری مانند متخصص مغزو اعصاب و روانشناس و یا روانپزشک نیز می توانند این بیماری را تشخیص دهند. برای مثال روانشناس با تشخیص اختلالات رفتاری و احساسی کودک؛ متخصص مغز و اعصاب با بررسی آزمایش ام آر آی به تشخیص بیماری می رسد و روانپزشک نیز می تواند داروهایی را برای مهار بیماری تجویز کند.

متخصص اطفال ممکن است از شما چه سوالاتی را بپرسد؟

زمانی که شما برای اولین بار به پزشک مراجعه می کنید او برای تشخیص بیماری شروع به پرسیدن سوالاتی نظیر سوالاتی که در پایین آورده ایم می کند.

• کودک شما چه علائمی دارد و چه موقعی برای اولین بار متوجه رفتر غیر عادی در کودک خود شدید؟
• کودک ما در چند سالگی شروع به صحبت کردن کرد و ارتباطش با دنیای اطراف و شما چگونه است؟
• آیا او روی یک موضوع یا یک شی به شکل غیرعادی متمرکز می شود؟
• آیا او در دوست یابی و ارتباط با اطرافیانش مشکل ندارد؟

درمان سندروم آسپرگر

نکته قابل توجه این است که این بیماری روش درمانی قطعی ندارد. به دلیل اینکه نشانه ها در افراد شدت، ضعف و تفاوت هایی دارند، ممکن است پزشک دستوالعمل های متفاوت صادر کند.

درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:

رفتار درمانی یا تمرین رفتار اجتماعی با کودک:

ارتباط چهره با چهره یا با یک دسته افراد اولین تلاشی است که پزشک سعی بر احیای آن در کودک دارد. اصلاح رفتارهای عمومی کودک، تنها با قرار گیری او در اجتماعات، بخصوص با کودکان همسن خودش و آموزش رفتارهای اجتماعی مناسب به او میسر است.

درمان مشکلات تکلم و زبانی:

پزشک  در این مرحله سعی دارد تا با آموزش و تکرار کلمات از طریق گفتار به کودک کمک کند تا بتواند با دیگران ارتباط برقرار کند. در بعضی موارد ممکن است کودک اختلال گفتاری نداشته باشد اما ممکن است که نیاز دارد تا طرز بیان او در ادای بعضی کلمات  اصلاح شود.

برای مثال تن صدایی حالاتی مانند تعجب، خوشحالی، خشم و غیره را با کودک تمرین می کند تا بتواند آنها را تشخیص دهد. در صورت استمرار در آموزش توانایی کودک در تشخیص زبان بدن نیز به او باز خواهد گشت. اما عموما کودکان دچار اختلال آسپرگر توانایی درک مفهوم حالات چهره وبدن شما را ندارند.

درمان رفتار شناختی:

پزشک از طریق آموزش رفتارهای صحیح به کودک در تشخیص رفتار اطرافیان به او کمک می کند، همچنین سعی می کند تا به کوک یاد بدهد که چگونه احساس عصبانیت یا هیجان خوشحالی و یا بروز نگرانی های آنی را در خود کنترل کند.

رفتار والدین با کودک

آیا رفتار والدین با کودکان مبتلا به سندروم آسپرگر در مهار بیماری او تاثیر گذار است؟ پاسخ این سوال صد در صد مثبت است. والدین می توانند با آموزش های صحیح و گرفتن دستوارالعمل های مناسب در تکمیل پروسه درمان به کودک خود یاری رسانند.

رفتارهای ثابت شده در کودکان مبتلابه اختلال آسپرگر

رفتارهای ناشی از این بیماری در کودک دسته بندی شده اند و به شکل ثابتی  شناخته شده هستند. بنابراین با به کار گیری تکنیک های رفتاری مناسب می توان باعث تقویت رفتار صحیح در کودک شد. در این تکنیک ها رفتار های هم سو با اختلال آسپرگر حذف شده و رفتار های مخالف با آن آموزش داده و تقویت می شود.

در روند بهبودی و اصلاح رفتارهای کودک مبتلا به عارضه آسپرگر می توان به باز یابی استعدادهای ذاتی کودک خود پرداخته و از آنان کودکان شاد، پر انرژی و توانمند ساخت.

دارو درمانی

برای درمان قطعی اختلال اسپرگر دارویی تجویز و قطعی نشده است اما داروهایی که نتیجه آنها کاهش اضطراب، بیقراری و افسردگی در کودکان می شود جایگرین مناسبی برای کنترل این علائم در کودکان است.

• برخی از این داروها عبارتند از:
• داروهای ضد روان پریشی
• داروهای آرام بخش
• داروهای تحریک کننده
• مهار کننده های باز جذب سروتونین انتخابی SSRls

اگر هر یک از روش ها درمانی در کودک به طور صحیح تشخیص و انجام شود. کودک مبتلا به بیماری آسپرگر هرگز دچار مشکلات تحصیلی و زندگی فردی و ارتباط اجتماعی خود  نخواهد شد.

عامل تاثیر گذار بر جنین در دوران حاملگی در بروز بیماری

طبق تحقیقات گسترده ای به این تنتیجه رسیده اند که وجود عنصری به نام اکسید نیتریک در گاز سمی در دود اتومبیل ها در دوران بارداری مادر می تواند بر جنین تاثیرات مخرب گذاشته و باعث بروز اختلال آسپرگر شود. البته نمی توان به طور قطعی در این مورد صحبت کنیم اما طبق بررسی DNA کودکان مبتلا با سندروم آسپرگر وجود این آلاینده ها و دیگر عتناصر سمی موجود در هوای آلوده تشخیص داده شده است.

همچنین طبق آزمایشات انجام شده در مادرانی که از قرص استامینوفن یا Tylenol به مدت 30 روز در طول بارداری استفاده کرده اند می تواند تا حدو 20 درصد احتمال بروز اختلال آسپرگر در جنین را بالا ببرد.

در برخی مورد نادر دیگر علت ازدواج های فامبلی را در بروز این بیماری موثر دانسته اند که البته بیماری اوتیسم از این علت بیشتر ناشی می شود.

آزمایش های مخصوص تشخیص بیماری آسپرگر

محققان در حال  تلاش برای دستیابی به یک آزمایش و تست قطعی برای تشخیص این بیماری هستند. به دلیل اینکه آزمایش های بالینی مانند آزمایش خون به تنهایی نمی تواند به پزشک در تشخیص بیماری کمک کند.

اما با تشخیص سطح پایین هورمون وازوپرسین در مایع نخاعی کودکان می توان گفت که نشانه ای از رشد ASD در سنین بزرگسالی آنان می تواند تشخیص صحیحی قلمداد شود.

نتیجه گیری

با رشد روز افزون بیماری سندروم آسپرگر در دنیا، دانشمندان نیز تلاش خود را برای یافتن روشی مشخص برای تشخیص و یا درمان این بیماری بیشتر کرده اند اما درحال حاضر همگی به الزام آزمایش های تصادفی بالینی برای تشخیص این بیماری هم عقیده هستند.